

Sprzęgła cierne przenoszą moment obrotowy dzięki tarciu występującym między tarczami, które są głównymi ich elementami. Sprzęgła te nazywamy również sprzęgłami tarczowymi. W zależności od liczby tarcz ciernych rozróżniamy sprzęgła jednotarczowe, dwutarczowe i wielotarczowe. Tarcze cierne mogą pracować w oleju i takie sprzęgła nazywamy mokrymi, albo bez oleju i wtedy nazywa się je suchymi. W sprzęgłach suchych, które znalazły najszersze zastosowanie, tarcie powstaje między suchymi tarczami. W celu zwiększenia współczynnika tarcia na tarcze nakłada się okładziny cierne. Okładziny wytwarza się z materiałów o dużym współczynniku tarcia. Współczynnik ten nie powinien maleć ze wzrostem temperatury ani pod wpływem zanieczyszczenia powierzchni tarcz, ani zwilżenia wodą. Jako materiału na okładziny cierne używa się prasowanej masy azbestowej z dodatkiem spoiwa, spieków metalowych oraz materiałów ceramicznych. Okładziny tarczy sprzęgłowej wykonuje się najczęściej w postaci płaskich pierścieni, które mocuje się do tarczy sprzęgłowej za pomocą nitów lub kleju.